Deze keer wil ik graag een muziekje met je delen, waarschijnlijk spreekt het je totaal niet aan.. Maar dit is wat je dagelijks in alle restaurants, clubs en bars hoort: http://www.youtube.com/watch?v=00N0XXiuz8A

Lieve jij,

Het is zover.. de Lonely Planet is uit!

Panama, als eerste zal je denken aan het Panama kanaal en verder zullen er weinig belletjes rinkelen. Maar Panama heeft meer dan alleen dit. In het noorden ligt Bocas del Toro, een stadje aan de caribische kust, onderdeel van zes eilandjes. Stuk voor stuk prachtige plekjes, regenwoud en mooie stranden. Ook koffie-, (chiquita)bananen- en cacaoplantages, nog steeds gerund door de lokale bevolking, spelen een grote rol. Daarnaast kan je elke avond, in een andere bar, vele drankjes drinken en dansjes wagen. (op blote voeten!)
Iets zuidelijker ligt Boquete, een wat kleiner dorpje in de bergen. Een populaire toevlucht voor mensen uit Panama City om de warmte even te ontlopen. Boquete heeft altijd de intentie gehad om een klein dorpje te blijven. Hierdoor is er buiten alle tours die je kan nemen (maar die ook veel geld kosten) weinig te doen. Inmiddels is het plaatsje beland in de top 4 'Beste plekken om met pensioen te gaan' waardoor het nog steeds rustig is maar zeker aan het groeien is.
Tussen Boquete en Panama City ligt vooral heel veel natuur. Een busrit van ongeveer 10 uur neemt je mee door bergen en regenwoud, langs verschillende kleine dorpjes waarna het bizar is om aan te komen in een stad met een grote skyline vol met wolkenkrabbers.

Mijn laatste week in Panama City is aangebroken. 'The Miami of the South, bekend om zijn skyline, international banking en handel. Ondekt in 1519 door een spaanse gouveneur, die zijn stempel duidelijk op de wijk Casco Viejo heeft gedrukt. Wanneer je hier doorheen loopt lijkt het net of je door de smalle, kleurrijke straatjes van spanje (of misschien wel Italie) loopt. In 1671 werd een groot deel van de stad verwoest door piraat Henry Morgan. De ruines staan er nog steeds, weliswaar omhoog gehouden door steunbalken en langs de autoweg. De stad werd 8km verderop opnieuw gebouwd, dit zodat hij makkelijker te verdedigen was (voor eventuele andere piraten) mede door de ligging achter het rif. Schepen konden zo alleen tijdens vloed te stad bereiken.
In 1914 werd de stad een van de grotere internationale handelspoorten, natuurlijk te danken aan de bouw van het Panama kanaal. Mede hierdoor, of eigenlijk grotendeels is Panama City by far de meest welvarende stad van heel Latin America en nog steeds bezig met uitbreiden. Over 3 jaar moet de uitbreiding van het Panama kanaal klaar zijn. Oversteken kost overigens 200.000 dollar. Ooit is iemand het kanaal doorgezwommen wat hem 0.36 dollar kostte.

Deze week slaap ik bij een van de jongens die we (Luisa, het Duitse meisje waarmee ik twee weken samen heb gereisd) in Bocas del Toro hebben ontmoet. Fijn om weer even in een 'huisje' (appartement op 20 hoog, midden in de stad) te zijn zodat je niet elke keer alles terug in je tas moet proppen zodat deze op slot kan, een avondje lekker kan bankhangen en een wat vaster plekje te hebben. Morgenochtend vertrekken we (Sinan, de jongen van wie het appartement is) naar een van de San Blas eilanden (googlen mag!) om daar nog twee dagen (hopelijk, hier is het regenseizoen namelijk nog niet helemaal over) zon en strand mee te pikken. In ieder geval een bezoekje brengen aan de Kuna mensen, de oorspronkelijke bevolking van de eilanden.

Volgende week vrijdag vlieg ik naar Colombia, het land dat bekent staat om tijden van conflicten maar inmiddels veilig is om in te reizen. Tijd om weer een nieuw land en een nieuwe cultuur te ontdekken. Iets waarvan ik misschien wat meer mee ga pikken dan een gemiddelde reiziger; geen hostels en hordes toeristen maar samen met Andres en zijn familie kerst en oud en nieuw vieren. De meeste tijd zal ik door gaan brengen in Medellin, een van de grotere steden van Colombia. Volgens de Lonely Planet: Eerst het hoofdkwartier van de Colombiaanse drugscartels maar nu een van de veiligste grote steden in Latin America. Prachtige uitzichten en milde temperaturen. 'City of Eternal Spring' waarin de economie tegenwoordig vooral wordt gedreven door textiel en bloemen.

Ook dit keer: Geen zorgen maken, het gaat goed!
Begin januari ben ik weer terug in Nederland en hoop ik je snel te zien!

Liefs