Thank you for your lullabye
It makes love look so easy
Thank you for your love song Mr. Radio

- Chrisette Michele, Mr. Radio

Helemaal niet omdat wij het zo slecht hebben hier maar gewoon omdatik het een mooi liedje vind, lekker om bij in slaap te vallen.

'Over een paar dagen vertrekken we via Antigua, Flores en Tikal (Maya ruines) richting Belize, meer de carribean kant op. Richting de vrolijke muziek, ander eten en weer een hoop nieuwe indrukken, mensen en gewoontes!' Was het laatste wat ik schreef. Inmiddels zijn we alweer een week of 3 verder en zijn we op al deze plekken geweest.

Antigua is een wat meer ontwikkeld stadje. Hoe verwend het ook klinkt, het is fijn om ergenste eten waarvan je zeker weet dat de kwaliteit ook werkelijk is wat het belooft te zijn, om ergens een fruitshake te halen zonder dat je je zorgen hoeft te maken over je buik de volgende dag. Hoewel dit niet garant staat voor alles. Eenmaal voor ons hostel (een maand van te voren geboekt omdat dit nodig was voor ons vervoer naar Tikal) werd er wel open gedaan maarbleek dit gesloten te zijn, oops! We hebben onze spullen gedropt bij een hostel in de buurt en werden vervolgens bij dezelfde mensen uitgenodigd voor ons eerste thanksgiving dinner. Super tof hoe zoiets geks (het gesloten hostel) wel tot zoiets als dit kan leiden. Ook hier boften we met het eten, zoals je misschien wel weet staat thanksgiving in het teken van gastvrijheid en lekker (!) eten. Al met al jammer dat we er maar een dagje verbleven.

Vanuit Antiua begon onze reis naar Flores en Tikal. Laten we het er op houden dat dit van een iets minder lijen dakje ging. Maakt niet uit, hoort erbij. (maar boek NOOIT iets via Bamba) Flores viel een beetje tegen, misschien dat we niet de goede plekjes zijn geweest maar er was weinig te beleven. Tikal was mooi, maar ook hier komt mijn cultuurbarbarisme (?) naar boven. De tempels zijn indrukwekkend om te zien maar zien er na 20 seconden nog precies hetzelfde uit als na 20 minuten. Dit soort dingen duren mij altijd een beetje wat aan de lange kant.

Vanuit Tikal zijn we doorgegaan naar Belize, Caye Caulker. Wat een paradijsje is dit! (zie de foto's) In de bus er naartoe hebben we Christoph (Belgie)en Joelle (Zwitserland)ontmoet, samen doordat ze in hetzelfde hotel werken. Hun plan was om maar een nachtje te blijven en daarna door te reizen naar Mexico. Uiteindelijk hebben wevier dagen met hun doorgebracht, visavonturen beleefd,een snorkeltour gedaan,een gezellige tijd gehad en een nieuw adresje voor wintersport in Zwitserland gevonden!

Vanuit hier is alles in een sneltreinvaart gegaan. In eerste instantie wilden we een zeiltocht maken met Raggaemuffintours. maar omdat zij in deze tijd van het jaar niet open zijn uiteindelijk besloten een andere op te zoeken die startte vanuit Rio Dulce (In Guatemala, helemaal in het oosten) Dit betekende echter wel dat we preciesdrie en een halvedag hadden om daar te komen. Tussen het racen door nog wezen cavetuben en toen en snel de boot op. Vier dagen lang zon en zeilen. Tenminste.. dat dachten we. In totaal hebben we misschien twee keer 20 minuten gezeild, de rest werd op de motor gedaan, toch zonde! De activiteiten vielen ook een beetje tegen, op een na. We zijn bij een waterval geweest die heet water naar beneden spuugt, waar het vervolgens in een meertje komt wat ijskoud is. Heel bijzonder!

Inmiddels zijn we in El Salvador, waar we ons allebei niet echt lekker voelen. Deels komt dit door onze buiken die bij ons allebei voor wat gerommel zorgen, maar ook zeker door de sfeer die hier hangt. De (meeste) locale mensen zijn niet echt vriendelijk, houden totaal geen rekening met het iets langzamer spaans praten wat wel gewenst is en kijken je aan alsof je gek bent. Het weer is overigens prima, we zijn de hurricane misgelopen (het strand heeft hier iets minder geluk in gehad) en de zon schijnt volop. Geloof dat dit versje voor ons wel van toepassing is op onze dagen hier, wat de komende leuke dingen alleen maar meer gaat benadrukken.

Everybody wants hapiness,
nobody wants pain..
But there can´t be a rainbow,
without a little rain.

Tof is wel dat we hier de canadese meisjes die we in Monterrico hebben leren kennen tegen zijn gekomen! Daarnaast zitten hier nog wat Australische mensen waar we morgen (of vandaag.. 03.00 in de ochtend dus het is maar hoe je het wil bekijken)de bus naar Nicaragua mee pakken. Heb hier veel zin in! Het belooft een hoop mooie dingen dus ik kan niet wachten, als een van de eerste dingen staat het vulcano boarden op de lijst *smile*

Liefs!

ps. Zita is ook bezig met een verhaaltje dus misschien leuk om haar (vast wat uitgebreidere) verhaal te lezen: zitaverheijen.waarbenjij.nu